Tom, Rozdzial

 1     1, 9 |    rezygnacji.~Kuba z Witkiem chodzili razem z drugimi, a gdy już
 2     1, 12|      w głos i biedro w biedro chodzili, aż Dominikowa z niepokojem
 3     2, 15|   wiosny, a może i od zapust, chodzili za nią na przyprzążkę i
 4     2, 15|     się pobiły, aż po księdza chodzili, żeby rozbroił... a u Paczesiów
 5     2, 16|    uspokajał mąż wystraszony, chodzili koło niej jak koło tego
 6     2, 18|    Hale, komorniki, po drzewo chodzili do lasu.~- I na plecach
 7     2, 25|      chałupie zapalali ognie; chodzili spać o zmierzchu, tak się
 8     2, 25|    choć całą gromadą do niego chodzili, to juści, że i bieda u
 9     2, 25|     jak kieby piorun uderzył, chodzili lękliwie, na palcach, gadali
10     3, 30|       nie oszalały z uciechy, chodzili całą hurmą, zaganiając,
11     3, 31| smutek ogarniał dusze, ludzie chodzili w utrapieniu, wzdychający
12     3, 33|       swarliwy i niespokojny.~Chodzili rozdygotani w sobie upatrując
13     3, 35|       całe te dnie i wieczory chodzili po chałupach w pojedynkę
14     4, 37|       wszystkie drogi. Ludzie chodzili osowiali, markotni a srodze
15     4, 38|      przystroiła się zaraz, i chodzili od kramu do kramu trzymając
16     4, 38|        jak w sąsiedniej izbie chodzili na palcach, ściszali głosy,
17     4, 39|      Jambroży.~- Kajżeście to chodzili? - spytała rozpalając ogień
18     4, 45|   roześmiana, że nawet starzy chodzili za nią oczami, zaś parobcy
19     4, 46|  ostro i poniósł się na wieś.~Chodzili jeszcze po różnych chałupach,
20     4, 47|       się jej nie sprzeciwił, chodzili kole niej na palcach, umilając