Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |        łąkach, przychodzić jął pod bróg Boryny abo i zasię na samo
 2     2, 16|              Wyjdź którego dnia za bróg... o każdym wieczorze czekał
 3     2, 16|         miłowaniem nakazywał... za bróg... ~W czas jakoś gruchnęli
 4     2, 17|           oparłaby mu się, nie!...~Bróg stał niedaleczko, zaraz
 5     2, 17|        niej pomieścić.~- Wyjdź! za bróg! Wyjdź! - powtarzała bezwiednie
 6     2, 17|       zmroku - o zmroku wyjdzie za bróg... Wyjdzie! Hej! Rwała się
 7     2, 18|        opłotki. Nawet za szopę pod bróg zajrzała, nie było nikogo...
 8     2, 18|         Wróci ścierwa... pójdę pod bróg, zaczekam... wyjdziesz,
 9     2, 18|          ją prawie i pociągnął pod bróg, stojący zaraz za drogą.~
10     2, 18|          tego, bo tyla co wleźli w bróg, co się tam zwarli w całunkach,
11     2, 20| śmiertelnym strachem wyglądała pod bróg! Nie śmiała się zaś pytać
12     2, 23|          znowu szedł... skręcił za bróg od pola, przyczołgał się
13     2, 23|            bo ogień objął już cały bróg i z szumem miotając się,
14     2, 24|            kobiecego przyodziewku.~Bróg był spalony do cna i porozwalany,
15     3, 31|      przysypuje, konie rżą... i za bróg chodzi, bo widziałem, jak
16     3, 31|           niemało znowu nabrali na bróg w karczmie i we młynie,
17     3, 36|            na pole, natknął się na bróg ów nieszczęsny, spalony
18     4, 40|         nim poleźć, on zaś mijając bróg, już odnowiony i pełen siana,
19     4, 46|             Nie bajdurz! Rochu, za bróg i w żyta, prędzej ino! Przywarujcie
20     4, 46|           i ruszył da przełazu pod bróg.~- Konie zaczekają u Szymka