Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |      widna nie była, bo mu jak żywa stała w oczach...~- Dzieucha
 2     1, 5 |       a jak się naziębię, to i żywą krwią pluję... Niedługo
 3     2, 13|        zaśnieżonycłn polach ni żywa dusza nie majaczyła, nic
 4     2, 14|      do izby zadyszana, ledwie żywa.~Antka jeszcze nie było.~
 5     2, 19|        mnie przyrychtował, no, żywą krew oddawałem, ziobra mi
 6     2, 21| śmiertelnie wyczerpana, ledwie żywa z utrudzenia, z okrwawioną,
 7     2, 25|     pamięta, a ostała się jeno żywa pamięć przeniewierstwa jej
 8     2, 25|       ruchać nie mógł, Mateusz żywą krew oddawał i na krzyż
 9     3, 27|  wyrzekania i te wzdychy, i ta żywa a silnie boląca pamięć krzywd.~
10     3, 29|       gąski Płoszkowej.~- Że i żywa noga mogła nie wyjść! -
11     3, 35|     pod stopy Częstochowskiej, żywą krwią spływały. Umierała
12     4, 39|      krzywdy nie daruję, pókim żywa!~- A pyskuj! Pies cie ta
13     4, 40|     wzdrygał i przystawał. Jak żywa mu stawała, przecierał oczy
14     4, 41|     już posiwiał i zgarbaciał, żywą krwią pluje i kulasami ledwie
15     4, 43|     pewnego razu przyniósł jej żywą żołnę, rozchmurzyła się
16     4, 43|  jeszcze śpik mroczy, ale nie, żywa krowa stoi, porykuje i liże
17     4, 45|         że już chodziła ledwie żywa ze zgryzoty, toteż spotkawszy
18     4, 48|     się przed nim Jagusia niby żywa, że zrywał się z pościeli,
19     4, 49|        duszy spłynęły jakby tą żywą, serdeczną krwią.~Ale Dominikowa