Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |    nieśmiało całkiem się ozwał:~- Zgoda na trzy ruble i dwie koszule,
 2     1, 5 |           z kim nie wojną - z tym zgodą.~- Sami to miarkujecie niezgorzej.~-
 3     1, 10|          stronę przechylić... no, zgoda?... Bo czas mi już iść...~-
 4     1, 10|           Bo czas mi już iść...~- Zgoda! Ino prędko idź, bym ci
 5     1, 11| zawziętość stajała i braterstwo a zgoda rosły między ludźmi!~- Choćby
 6     1, 11|          poszanowanie starszych i zgoda!~- I grontu każden miał,
 7     2, 13|          trzydzieści dwa i pół... zgoda?~- Rzekłem.~- Ostatnie słowo,
 8     2, 13|         penetrować, tak i stanęła zgoda na czterdziestu rublach
 9     2, 15|          cię o wojnę, to mie i ze zgodą nie żeń, widzisz go, jaki
10     2, 17|   przycisnąć - dałby więcej niźli zgodą. Niech se radzą, poczekam
11     2, 20|      rzeczach, a w końcu rzekł:~- Zgodą tylko, moi drodzy, zgodą -
12     2, 20|          Zgodą tylko, moi drodzy, zgodą - zażył tabaki i nakładał
13     2, 20|      sprawa zaś o las osobno; nim zgoda z dziedzicem nastanie albo-li
14     2, 24|        przepraszać za dawne winy; zgoda wnet nastąpiła, nie dziwiła
15     4, 38|       trzymam nie za nim, jeno za zgodą, za sprawiedliwością, za
16     4, 38|          gospodarze! Niech będzie zgoda! Żeby Podlesie były nowe
17     4, 39|           Mawiam ciągle z ambony: zgodą stoi wszystko na świecie,
18     4, 39|          o innym.~- A cóż, będzie zgoda z dziedzicem?~- Będzie,
19     4, 39|          z Bogiem, a pamiętajcie: zgodą i sprawiedliwością! Ale,