Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |       intencję, i żal go jeszcze większy dusił, bo przypominał, jak
 2     1, 8 |          gwar się podnosił coraz większy i ludzi przybywało, bo jaki
 3     1, 11|       domu gwar się czynił coraz większy, bo wciąż wpadały kumy różne,
 4     2, 19|         Jeno przy szynkwasie był większy rejwach, bo stali tam całą
 5     2, 19|        naród do zabawy, bo coraz większy gwar napełniał izbę i coraz
 6     2, 25|          we wsi stawał się coraz większy i zamieszanie jeszcze narastało.~
 7     3, 26|       Dzień się już czynił coraz większy, zorze rozsączały się w
 8     3, 28|          wiedzieć. Znalazłby się większy grosz, to by było łacniej
 9     3, 28|     nadział, a inszy, komu by na większy precent pieniądz rozpożyczył,
10     3, 29| objaśniała go Płoszkowa.~- Jakiś większy urząd ma przejeżdżać tamtędy
11     3, 31|         i na ciebie się znajdzie większy urząd i kara...~Wójt z sołtysem
12     3, 33|          że męt we wsi był coraz większy.~Aż tu któregoś dnia gruchnęło
13     3, 34|        że wrzask się robił coraz większy i ciasnota, to przenieśli
14     4, 38|       koni.~Rwetes też był coraz większy, gwary i krzyki podnosiły
15     4, 44|           skwar czynił się coraz większy i naród już się wszystek
16     4, 44|          okapu wysuwał się coraz większy cień, w którym ustawili
17     4, 47|      miedzę. Przejmował go coraz większy niespokój, odsunął miskę
18     4, 48|    przejść, idź na topolową, tam większy cień i chłodniej. - Nic
19     4, 49|         zamęt podniósł się coraz większy i niespokojność rosła z