Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |         był Bóg Ociec, siwy Pan i srogi, rychtyk podobny do dziedzica
 2     2, 13|     sinych dalach jako ten zwierz srogi i głodny, że nie wiada było,
 3     2, 16|       drzew a się kołysały i szum srogi szedł górą. Pospieszał chłopina,
 4     2, 19|           skrzenia. Mróz zaś brał srogi i podnosiła się taka skrzytwa,
 5     2, 21|     przychodziły, a z nimi i bunt srogi przeciwko mężowi.~Jakże,
 6     2, 25|          odrobek, bo zdzierus był srogi, a nikto gotowego grosza
 7     2, 25| nieprzyjacioły... To się i tumult srogi uczynił, krzyki i sprzeciwy,
 8     2, 25|           wszystko to podniesłszy srogi krzyk jęło gnać ku rębaczom.~
 9     3, 35| zapodziewały, a wstawał natomiast srogi gniew i tak ją rozprężał,
10     4, 37|            zimny trup człowieczy.~Srogi lament powstał w chałupie,
11     4, 40|           kiej ojca. Nie bój się, srogi la ciebie nie będę i krzywdy
12     4, 40|           bierąc ją na rozum i na srogi sąd.~- Głupi byłem i tyla!
13     4, 41|  zgorzkniał i stał się w chałupie srogi a niewyrozumiały. Hanka
14     4, 44|          drugiego, że uczynił się srogi gwar, każden bowiem dowodził
15     4, 45|          droga była piaszczysta i srogi upał, to chociaż się wydzierał
16     4, 46|       wszystkich twarzach widniał srogi niepokój i wszystkie oczy
17     4, 47|          organiścina, zobaczyła i srogi gniew nią zatargał.~- Co
18     4, 48|          śniadania, wyrzekając na srogi ból głowy.~- Przejdź się
19     4, 49|     bokami drogi, bo środkiem był srogi piasek, że tylko niekiedy