Tom, Rozdzial

 1     2, 13|        biała i martwa, zastygła w śniegach. Przemglone dale tak się
 2     2, 13|           jakoby ducht przebity w śniegach, a podstemplowany czarniawymi
 3     2, 13|          przed nim, skrzyły się w śniegach kiej te lnowe kwiatki, na
 4     2, 14|     rozpalonymi oczami wodziła po śniegach. Hale, ani żywej duszy nie
 5     2, 14|         ku-cu! - zaczęła gonić po śniegach kury, bo się rozłaziły i
 6     2, 15|         podeptanych, zawiórzonych śniegach, gdzie obrabiali drzewo,
 7     2, 16|         jaki zaczerniał, kicał po śniegach, stawał słupka i drapał
 8     2, 16|          w suchych, roziskrzonych śniegach - ledwie niekiedy, czasami,
 9     2, 16|           oszalałe tarzały się po śniegach, szczekały z uciechy i ganiały
10     2, 16|   świętego koła, i skrzyły się po śniegach, i świetlistymi drzazgami
11     2, 17|       namysłem odrzekał- tamten o śniegach prawił, kto z turbacjami
12     2, 18|            Myślałech, żeś gdzie w śniegach uwięzła! - szepnął przekąśliwie.~-
13     2, 19|         się jarzyły bystro, aż po śniegach szły skrzenia. Mróz zaś
14     2, 19|        niósł się po roziskrzonych śniegach, cichość martwa, zeskrzytwiała
15     2, 23|          rozedrgany jęk powiał po śniegach.~- Trza bieżyć do dom, późno
16     2, 23|       przygarbiony posuwał się po śniegach, był coraz bliżej, wyrastał,
17     2, 24|            że ino czerwieniało na śniegach od kobiecego przyodziewku.~
18     2, 25|           trocin rozsączały się w śniegach kieby ta żałosna krew lasu.~
19     2, 25| splątanych kup tarzających się po śniegach, kromie pięści walących