Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |         szedł.~Zaczęli się śmiać serdecznie i bawić jego ruchami tylko
 2     1, 12|         mocno się przypiął i tak serdecznie, że rychło o Bożym świecie
 3     1, 12|     probował albo szeptał cicho, serdecznie:~- Ceśka, Ceś, Ceś!~Ale
 4     2, 16|       się w izbie stało, ciepło, serdecznie, nabożnie i tak uroczyście,
 5     2, 16|          zanosił, a Józka też mu serdecznie wtórowała, i tak płakali
 6     2, 24|     szczerze litowano i żałowano serdecznie, a nawet Kłębowa i Sikorowa
 7     2, 25|      objąwszy ją tulił do siebie serdecznie, ale sztywna była, zadąsana
 8     3, 26|   gospodarze kochane! - szeptała serdecznie.~Ścieżka była ciężka, nierówna,
 9     3, 31|       ścichnął.~Hanka dziękowała serdecznie kumom całując się ze wszystkimi,
10     3, 31|    kradzieżach i tak się ciesząc serdecznie tą pomocą niespodzianą,
11     3, 31|          odzipnąć.~Radzi mu byli serdecznie, iż pod jego okiem robota
12     3, 35|      pomógł, zaradził... - rzekł serdecznie.~- Hale? uciekłeś wtedy
13     4, 37|      była suta, Hanka zapraszała serdecznie nie żałując jadła ni napitku,
14     4, 38|         ja! I ja! I ja!~Śpiewały serdecznie obwołując zarazem uroczyste
15     4, 38|        się z nią i rzekł dziwnie serdecznie:~- Naści parę groszy, kup
16     4, 42|          prosił i przyobiecywał, serdecznie przywierając wargami do
17     4, 43| przyćmione.~Niejeden już skamlał serdecznie przed obrazami do Przemienienia
18     4, 45|       się wielce za wszystkich i serdecznie zatroskał.~- Człowiek to
19     4, 45|        ją z całej mocy i skamlał serdecznie:~- Mamusiu kochana! Mamusiu!~-