Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |        wartał i więcej, robotny parob, choćby i za dwóch, gospodarskiego
 2     1, 7 |         wiater, jako że to jeno parob piekielny, pomagał w te
 3     1, 11|        prześmiewisko całej wsi. Parob już wyrosły, a z otwartą
 4     1, 12|     spróbujmy się! - odkrzyknął parob, że to głupawy był i słowa
 5     2, 16|           Bo poczciwości to był parob, że i drugiego nie znaleźć
 6     2, 18|        jeno młynarz tak zrobił, parob jeden, obieżyświat krzywdą
 7     2, 19|         z nim wypierał, jako że parob był niepoczciwy i sielnie
 8     3, 26|         mroków i mgieł jako ten parob, któren legł spracowany,
 9     3, 27|       Hale! próżniaczysko, niby parob noc przesypia, coby stróżował!~
10     3, 28|        zmierzając ku wodzie, bo parob był właśnie przykucnął od
11     3, 30|   Bylica.~Prześmiechnął się ino parob tocząc oczyma za Jagusią
12     3, 32|         pozwolą. Hale, lata już parob ma, to i rozum swój powinien
13     4, 37|       srokaty byk, że ledwie go parob utrzymał na łańcuchu.~-
14     4, 40|       jak dwie krople.~- Sielny parob! - zawinął go w róg kapoty
15     4, 40|        jaże me zamroczyło. Taki parob kochany, taki brat najmilejszy.
16     4, 41|      niego gębę po swojemu.~Ale parob bardzo hardo odszczekiwał,
17     4, 41|     porządek wszystek gotowy, a parob jeno się wałęsa kole chałupy.
18     4, 41|       od jutra woził na tartak.~Parob zaklął siarczyście. Nie
19     4, 45| rozmysłem, jaże młodszy, sielny parob o rozlatanych ślepiach,