Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |      jatce.~- Nie bucz, głupia! Ojcowa krowa to nie nasza strata
 2     1, 2 | przyjrzał się krowie.~- Juścik, ojcowa krowa ale i nasza strata -
 3     1, 5 |        swoich?... Cięgiem ino w ojcową garść uważasz.~Antek odwrócił
 4     1, 6 |    głupia... ojcowy grunt, to i ojcowa wola!~- Dzieci też coś znaczą
 5     1, 10|       ni się obejrzał za się.~- Ojcowa ona już, ojcowa!~Do szwagra
 6     1, 10|       za się.~- Ojcowa ona już, ojcowa!~Do szwagra bieżał, do kowala -
 7     1, 10|       gdzie idzie i z czym?..~- Ojcowa jest Jagna, ojcowa! - przerzekał
 8     1, 10|              Ojcowa jest Jagna, ojcowa! - przerzekał raz po raz
 9     1, 10|        zajrzał na drugą stronę, ojcową, i wnet się cofnął, bo tam
10     1, 10|     niej i przeciw wszystkiemu! Ojcowa ona, to i obca, to i ta
11     2, 13|         co chałupa, nawet obora ojcowa sposobniejszą była la ludzi.
12     2, 13| nawrócił znowu oczy na wieś, za ojcową chałupą gonił, nie zdążył
13     2, 25|        bo straszny był, umazany ojcową krwią i swoją, bez czapki,
14     3, 28| myślałam.~- Macie drugą stronę, ojcową, tam dużo miejsca, staremu
15     3, 31|      zaś powracając zajrzała na ojcową stronę, czy już jest Jagusia.~-
16     3, 36|       ich do kopców, odmierzyła ojcową łąkę i zatknąwszy na granicy
17     4, 37|      Józka, opasawszy rączynami ojcową trumnę zawodziła rzewliwie,
18     4, 39|     skrzynki pod klucz, zawarła ojcową stronę i zabrała się do
19     4, 40|         konie, i wszedł oglądać ojcową stronę, przyleciała za nim