Tom, Rozdzial

 1     1, 12|         do wiary! Krew go mocno odeszła.~Kuba otworzył naraz oczy
 2     1, 12|     ptaszek, bo krew go całkiem odeszła.~- Księdza mu trzeba przywieźć,
 3     1, 12|         i jakby zasypiał.~Józka odeszła spiesznie.~- Cesiu! Ceś,
 4     2, 13|         duszę zgubił, pamięć go odeszła, oglądał się bezradnie,
 5     2, 18|    całkiem i tak ją wszelka moc odeszła, że nie wykrztusiła ni słowa
 6     2, 24|         ni się gniewem zapalił, odeszła go bowiem wszelka złość
 7     3, 26|         Już me ździebko chorość odeszła, skorom jeno w te progi
 8     3, 29|        dla niej to dobre słowo, odeszła śpiesznie.~A on i we młynie
 9     3, 33|   wydobyć.~Nastka cosik zeźlona odeszła, kury zwołując po drodze,
10     3, 33|         osy uprzykrzonej, i gdy odeszła, jął znowu fajkę zapalać.~-
11     3, 35|  zamilkł.~Na swoją stronę znowu odeszła, przysiadła w wywartym oknie
12     4, 38|        kajś pod gruszą...~Jaguś odeszła i chociaż nieśmiało, przepychała
13     4, 40|         przychodźta do chałupy.~Odeszła z wolna, bez pośpiechu,
14     4, 42|   sierdził na babie gadanie, że odeszła spokojna i nawet wesoła.~-
15     4, 43| przywiązawszy jej ręce do boków odeszła do roboty.~Józka leżała
16     4, 43|         zapamiętałością, że już odeszła bez słowa.~Wracała do domu
17     4, 47|  Sprobujcie mleć gdzie indziej.~Odeszła wielce skłopotana, bo w
18     4, 48|      się przy tym co oberwać...~Odeszła trzaskając drzwiami ze złości.~
19     4, 49|    dowiecie się całej prawdy!~I odeszła jakby nie chcąc się zdradzić,