Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |        się zebrało dość narodu; kilka kobiet radziło i wydziwiało
 2     1, 3 |        rzucał się za nim, biegł kilka kroków i zawracał z powrotem
 3     1, 3 |   Świsnął batem i źrebica przez kilka stajań poszła raźniej, ale
 4     1, 7 |   siedziały rzędem dziewczyny i kilka kobiet starszych - obierały
 5     1, 10|     wsparł się o wasąg, których kilka stało do okucia, i zapatrzył
 6     2, 13|  osłonięty ni płotem, ni sadem, kilka dzikich, pokręconych trześni
 7     2, 24|        spoglądając za księdzem. Kilka gospodyń ruszyło za nim
 8     3, 26|      zaraz pod wsią gmerało się kilka kobiet rozrzucających nawóz,
 9     3, 26|   uwierzyć w słyszane, spotkała kilka znajomych kobiet, które
10     3, 27|         izbie i na ganku, że to kilka rówieśnic z nią przyszło
11     3, 27|     wieczerza się dogotowywała, kilka starszych kobiet z Jagustynką
12     3, 28|        i na kopania przyrosłoby kilka złotych. Stachowim dać musiała
13     3, 28|    przykry a tak zmienny, iż co kilka pacierzów padał deszcz,
14     3, 29|      grosz potrzebny. Nawet już kilka kobiet pojechało zaraz po
15     3, 29| Zdziwiła się, zastawszy w izbie kilka kobiet i Weronkę znowuj
16     3, 31|          sieroty...~- Żeby choć kilka pługów do ziemniaków to
17     3, 32|          szklaną banię, że jeno kilka chmur przesiąkłych czerwienią
18     3, 33|         Każdemu by się przydało kilka morgów, każdemu. Dyć się
19     3, 34|     boję się wilka, choćby było kilka!...~Nie boję się chłopa,