Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |         ostaw la nas; zawoła się Jambroża to zasoli i przyprawi...~-
 2     1, 5 |     przyzwał jeszcze do kompanii Jambroża, któren ochotnie się przysiadł
 3     1, 8 |      razem odpowiadali i chcieli Jambroża w rękę całować, aż w końcu
 4     1, 10| Przeciech...~- Gdzie Witek?~- Po Jambroża poleciał, by Antkowi głowę
 5     1, 12|         dusi... Witek, bieżyj po Jambroża... o Jezus, albo Jagustynki
 6     2, 15|       przywiedli w parę pacierzy Jambroża, naszło się ludzi ze wsi,
 7     2, 18|        go zrucić i wybrać choćby Jambroża, jedna by z nich była pociecha!
 8     2, 19|     tatulu, pozwólcie, to już se Jambroża wybierę !...~Stary głową
 9     2, 19|         dochodził schrypły śpiew Jambroża, któren swoim zwyczajem
10     2, 21|        rzec, więc zwrócił się do Jambroża mówić o sprawie ze dworem,
11     3, 27|           Odziej się i bieżyj do Jambroża, niech jutro, choćby i po
12     3, 27|      Nastki, by spólnie poszukać Jambroża.~Ale Hanka nie wybrała się
13     3, 28|     przyprawy.~- A śpieszcie, bo Jambroża ino patrzeć.~- Nie bój się,
14     3, 28|   spoglądając porozumiewawczo na Jambroża, któren właśnie składał
15     3, 28|      wzbronić nie śmiała.~Że zaś Jambroża odwołał księży parobek do
16     3, 30|       się ochrypły głos pijanego Jambroża:~ ~Dziś Maryś moja, Maryś!~
17     3, 34|        że organistę zwymyślał, a Jambroża cybuchem przekropił.~Ów
18     3, 34|     tylko jeden grubachny głos z Jambroża górował wyraźnie nad drugimi
19     4, 37|    któren przyleciał zziajany po Jambroża.~- Chodźcie do kościoła,