Tom, Rozdzial

 1     1, 10|   zapiszecie! - powiedział Antek.~- Dziecińskie, nasze.~- Głupiś jak ten
 2     2, 13|            kłótni, wyrzekań i piski dziecińskie, i trzaskanie drzwiami.~-
 3     2, 21|          jakieś płakania i przyzywy dziecińskie, jakby to jej Pietruś wołał!~
 4     3, 26|           miłością, jakoby te włosy dziecińskie.~- Borynowa pszenica, sielny
 5     3, 27| opustoszałych ostają babie lamenty, dziecińskie płacze, wyrzekania i te
 6     3, 28|       medytując, wreszcie pogładził dziecińskie głowiny, tulące mu się do
 7     3, 31|           noc spędzonych do zagród, dziecińskie wrzaski, że cała wieś huczała
 8     3, 31|        jakieś słowo łaskawe, ówdzie dziecińskie głowy przygładził i z dzieuchami
 9     3, 32|         matczyne gładziły pieściwie dziecińskie gębusie.~Świątko też szczere
10     3, 32|            cmokania, płacze radosne dziecińskie jazgoty, gorące słowa i
11     3, 32|     Ponowiły się witania, a babie i dziecińskie jazgoty, a opowiadania,
12     3, 32|          gałęzie, kieby te kochane, dziecińskie głowiny.~Że już i nie opowiedzieć,
13     3, 35|          siwych, głosy piszczałek i dziecińskie wrzaski roznosiły się od
14     4, 37|           te przymrużone od blasków dziecińskie oczy.~Bardzo cudnie było
15     4, 37|         piskające przebierania i te dziecińskie śpiewy i wrzaski.~A chłopi
16     4, 38|            prędkim głosem, kieby te dziecińskie sprzeciwy. Że już dzwoniły
17     4, 39|         bagnach sennie nukały żaby. Dziecińskie wrzawy, śpiewki, to poryki
18     4, 40|       doczekać się słońca, wyniesła dziecińskie szmaty i poszła je przeprać
19     4, 45|           kajś w cieniach zabielały dziecińskie głowiny, a tylko jedne pieski