Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |            aż i zamilkły, bo któraś dojrzała, że od wsi rżyskiem bieży
 2     1, 5 |           żeby jeść uwarzyła i krów dojrzała.~Witek beczał w głos pod
 3     1, 5 |             ją wołał i skąd, i wnet dojrzała Agatę siedzącą pod murem
 4     2, 16|           spółki z młodszym bratem.~Dojrzała ich Jagna już przed gankiem,
 5     2, 16|      przysłaniały, że nic pobok nie dojrzała, dopiero w czasie Podniesienia,
 6     2, 16|             łacno nawet w tym mroku dojrzała, a te jego wielkie, napastliwe
 7     2, 19|            nie dbała ta o to wcale, dojrzała wnet Antka i pokraśniawszy
 8     3, 26|         Jeden jedyny chłop, którego dojrzała gdziesik w pośrodku pól,
 9     3, 26|           że poczuła zapach dymów i dojrzała po sadach wietrzące się
10     3, 26|      wywarta była na przestrzał, że dojrzała maciorę z prosiętami wylegujące
11     3, 27|             może w pacierz sama już dojrzała przy ojcowym wozie Antka
12     3, 29|          odsuwając, ale ona nic nie dojrzała przez płacz.~- Weronka,
13     3, 32|             całował. Jeszcze z dala dojrzała Mateuszową głowę nad insze
14     3, 33| przypierające do okopconego komina.~Dojrzała ją z proga Nastka, że to
15     3, 33|           ci ślepie zalewa, toś nie dojrzała!... ~- Boś mi płótno ukradła! -
16     3, 36|         sinawą modrością kiej śliwa dojrzała, gdy Hanka zajechała przed
17     4, 39|             przerywających marchew; dojrzała go już z dala, bo stojał
18     4, 40|              zaniesła się radością.~Dojrzała go już z daleka, siedział
19     4, 46|            zaraz cosik tknęło, kiej dojrzała bryki, jak to...~- Cichojta!