Tom, Rozdzial

 1     2, 14|         przypomnienie. Nie, póki życia, na drugą wieś się nie przeniesie,
 2     2, 17|     rwała całą mocą, całą potęgą życia, jak to drzewo przywalone
 3     2, 19|      tłukł o ścianę albo i zgoła życia się pozbawił!~- Abo to nie
 4     2, 22|  nierozerwalny łań cuch marzeń i życia, cudów i pragnień, w czarodziejski
 5     2, 23|         nawet najsłabsze odgłosy życia, że zapomnieli wnet o wszystkim
 6     2, 24|         kołku.~Powstała znowu do życia, ale i na wnątrzu przemieniona,
 7     2, 24|   dawniej moc, nieustępliwą siłę życia i walki, hardą pewność,
 8     3, 26| przychodziło... a tom nawet póki życia długiego i nie słyszała
 9     3, 27|          było jeszcze i ni znaku życia, świt jeno skrzył się suchy
10     3, 30|         to dziwna, że choć mu za życia w błocie legać pozwalają,
11     3, 30|     odezwały.~- Jezu, a tom póki życia takiego cudaka nie uwidziała! -
12     3, 33|          co znowu się budziło do życia zaś gdziesik z ziemie, ze
13     3, 35|        cóżem to za nim użyła? Ni życia, ni świata!...~Rozmyślała
14     3, 36|       ludzi i pól, weselne głosy życia i trudu wraz z kadzielnymi
15     3, 36|         z wichrami weselną pieśń życia, a nie wiedzą, że płone
16     4, 37|         smutnie. ~- Mój Jezu, za życia to ciasno mu było i na włókach,
17     4, 37|  śpiewają głęboką, radosną pieśń życia...~Szli wsią całą ciżbiąc
18     4, 42|    kochane, i nie opuszczę, póki życia! - mamrotał ściągając kożuch