Tom, Rozdzial

 1     1, 10|    spozierał... siwy był całkiem, wargi mu się trzęsły i głos miał
 2     2, 16|           i te brwie czarne, i te wargi czerwone, słodkie, łakome!
 3     2, 19|           oczy przepaściste, a te wargi czerwone, ciągnące!~A skrzypice
 4     2, 20|        nieubłagane oczy i zacięte wargi, odwrócił się spiesznie
 5     3, 27|        przez rozchylone, wiśniowe wargi lśniły się jej zęby kiej
 6     3, 28|   chuściną wyszła bez słowa, choć wargi trzęsły się jej ze złości
 7     3, 28|          nie mogąc z przerażenia, wargi jej latały niby we febrze
 8     3, 29|            jakoby kto w spiekocie wargi spragnione rosą odwilżał,
 9     3, 30|        Rozmadlali się z wolna, że wargi się wszędy trzęsły i pacierze
10     3, 32|  urzeczona jego oczyma jarzącymi, wargi się jej trzęsły, że zębów
11     3, 32| Wzdrygnęła się oblizując czerwone wargi, a przeciągając się prężąco,
12     3, 32|    Jasiowe oczy jarzące i Jasiowe wargi czerwone stawały w pamięci,
13     3, 32|           na twarzy jego wilgotne wargi, porwała się niby wicher
14     3, 34|        kogo! - niby to drwił, ale wargi mu się ze złości trzęsły.~-
15     4, 37|           niekiedy przychodził na wargi, boć w głowie i sercu miała
16     4, 40|     ciurkiem po twarzy zbladłej i wargi się trzęsły, dawała mu się
17     4, 40|      cierpki prześmiech okolił mu wargi.~Z boru zaczęły klekotać
18     4, 40|       zęby, i te czerwone nabrane wargi, tchnące tak jakoś z bliska,
19     4, 41|      twarz zapłakaną, całował jej wargi roztrzęsione i te oczy zalane
20     4, 41|           kiej jął rozgniatać jej wargi rozpalonymi całunkami, zaczęła
21     4, 45|           jej tak latały czerwone wargi, a biło od niej taką radością?
22     4, 45|           buchnęły płomieniami, a wargi zadrgały w przytajonym prześmiechu
23     4, 46|     myślami do Jasia, że już same wargi lśniące i nabrane krwią
24     4, 48|        obojgu śmiały się czerwone wargi, a dusze kieby w czas Podniesienia