Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |           krzywdy zalało im serca żalem, gniewem i głuchym, szarpiącym
 2     1, 5 |        złości, a stary, chociaż z żalem i markotnością, wysupłał
 3     1, 5 |          Ale Jaguś przez siłę i z żalem oderwała ręce od wstążki
 4     1, 11|        czułością i z tym bolesnym żalem, co wciąż powracał. Nie
 5     2, 15|           i rzekł miętko, jakby z żalem:~- Czekałem, że przyjdziesz
 6     2, 17|       tego sennego rozmarzenia, z żalem się podniosła i wychodziła
 7     2, 24|      rozpalonym, opłyniętym krwią żalem skruchy, że dziw jej serce
 8     2, 25|       czynionych względem siebie, żalem nad sobą, litością, głębokim
 9     3, 27|        bardzo, aż dusza pęczniała żalem na przypominki... ale miała
10     3, 27| rozprężone udręką serce krzyczało żalem i tęsknicą nieopowiedzianą.~
11     3, 28|  próżniaki! - krzyczała na nią.~Z żalem juści niemałym leciała w
12     3, 30|   chłodzie krzywdę gorzką gryzą i żalem się pasą, i tęsknicą...~
13     3, 32|       Rozdygotała się też ciężkim żalem, ledwie już łzy wstrzymując
14     3, 33|         serce ściskając strasznym żalem i przerażeniem.~Łapa zaczął
15     3, 35|  niejednemu wezbrało serce cichym żalem i obawą, niejeden westchnął
16     4, 41|       myślał ze wzgardą i jakby z żalem, ale naraz przystanął pod
17     4, 41|         oczami kieby ze wstydem i żalem.~Na darmo szukał wargami
18     4, 43|           Jagusia, jakby z cichym żalem, przyglądając się uważniej