Tom, Rozdzial

 1     1, 10|       ino podniósł pięść i tak zaklął strasznie, tak pogroził,
 2     1, 12|    będą dwie pokraki!~Jędrzych zaklął ino, chycił pierwszą z brzega
 3     2, 19| zagrały na wspomnienie; że ino zaklął i cosik mruczał do siebie.~-
 4     3, 28| zawołała, niby nie rozumiejąc.~Zaklął z cicha, ale się teraz utwierdzał
 5     3, 33|      Psiakrew z taką sprawą! - zaklął Mateusz bijąc pięścią w
 6     3, 35|         dodała ciszej.~Mateusz zaklął siarczyście i chociaż chciał
 7     3, 35|      kiej naród do was mówi! - zaklął Mateusz, jeno że się nie
 8     4, 38|    Żeby ich morówka zdusiła! - zaklął wytrząsając pięścią.~- To
 9     4, 40|      zatroszczy! A żeby cię! - zaklął ruszając pod borem ku krzyżowi
10     4, 40|       Wymęczyły me, ścierwy! - zaklął nie ruchając się już z miejsca,
11     4, 41|   jutra woził na tartak.~Parob zaklął siarczyście. Nie szła mu
12     4, 41|      ni przez niej! A żebyś! - zaklął z cicha i wzdychał żałośnie,
13     4, 41|     sparło pod piersiami, jaże zaklął:~- Ścierwa, przez niego
14     4, 44|        kiej bęben.~Pisarz jeno zaklął, a po chwili wyszedł wójt
15     4, 44|        plącz się pod nogami! - zaklął ktoś na nich.~A naczelnik,
16     4, 44|   Niechta siarczyste zatłuką - zaklął Mateusz i odwróciwszy się
17     4, 45|       chłopów...~Strażnik jeno zaklął sięgając jaże do maci, ale
18     4, 46|        A żeby to wciórności! - zaklął, nie wiedząc już, co począć,