Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |        pojeść zdziebko, kto ze swoimi świadkami się zmówić, kto
 2     1, 7 |       zaraz wszystkie Złe i ze swoimi kumami przepadli w oparzeliskach.~
 3     2, 19|     stojał Bartek z tartaku ze swoimi i w głoś opowiadał, co im
 4     2, 19| powietrze. Bartek z tartaku ze swoimi wciąż stali na jednym miejscu,
 5     2, 24|       od chałupy do chałupy ze swoimi cudakami, że wciąż a coraz
 6     3, 29| uzdrowić chore albo wystarczyć swoimi za brakujące ręce?...~Nad
 7     3, 30|       sobie.~Rozglądała się za swoimi posuwając się wolno ku domowi,
 8     3, 32|  zrobiło się pilno zgwarzać ze swoimi. Ciąg się też porwał i rozpierzchał
 9     3, 32|       nie stowarzyszył, zajęty swoimi. Aż w końcu złość ją zatrzęsła,
10     3, 32|   serca cieszył się powrotem i swoimi, które raz po raz obłapiał
11     3, 33|   Zgadła ciotka: ksiądz wypasł swoimi końmi - podniósł głos.~-
12     3, 34|    mruknął Mateusz, stojący ze swoimi kamratami.~- Gorzałki bym
13     3, 34|        zajmowali gospodarze ze swoimi gośćmi.~Izba była ciasna;
14     3, 34|          Bo ja wolę trzymać ze swoimi, biedy się użyje, jak i
15     4, 40|      praojcowej grudzi, między swoimi, to i nie dziwota, co radowała
16     4, 41|    dnie wędrował po okolicy ze swoimi książeczkami, a nauczając
17     4, 44|     tytuniem i tak się taił ze swoimi zamysłami, że do końca nie
18     4, 49|   słóweczkiem, zajęta robotą i swoimi strapieniami, że stara dała