Tom, Rozdzial

 1     1, 10|    góry przeogromne. Zimno się robiło, ziemia tężała, powietrze
 2     1, 10|   zwracał uwagi! Gorąco mu się robiło i dziwnie duszno, i dziwnie
 3     1, 11|        gospodarskim stanie się robiło... Znam ja te miejskie wymysły,
 4     2, 15|  zmienić rozmowę.~- Niecoś się robiło, niecoś świat Boży oglądało,
 5     2, 15|        się najprzednieszą mąkę robiło, a tak jakoś wprost wywartych
 6     2, 18|        oczy, że ludziom miętko robiło się w dołku.~- Kto to lepił? -
 7     2, 19| kieliszki, i coraz gęściej się robiło, że już drzwi się prawie
 8     2, 20|       wzdychała, aż mu się żal robiło i serce zdziebko tajało,
 9     2, 21|     raz z bielizn, aż się luto robiło na sercu.~Stary spoglądał
10     2, 24|        że niejednemu wstyd się robiło, to jeno spluwał, czapę
11     2, 25|   roboty żadnej nie miał, paru robiło na tartaku, paru zwoziło
12     2, 25|     nim i całe piekło dookoła; robiło się jej wtedy tak straszno
13     3, 30|    przywodził, jaże się gorąco robiło i niejedna pięść chłopska
14     3, 33|        lepsze, co dnia puściej robiło się w karczmie i po drogach
15     3, 33|      pod stodołami.~Mało ludzi robiło dzisiaj na ogrodach, bo
16     4, 37| zniesienia. Parno się przy tym robiło i dziwnie duszno, nie powiał
17     4, 41|        bite ze wszystkiej mocy robiło się powolne kieby ciasto,
18     4, 42|        głowinie, ale że i jemu robiło się żałośnie, co dziw sam