Tom, Rozdzial

 1     1, 3 | niecoś, bo było już dobrze po południu, i chociaż mu Dominikowa
 2     1, 9 |                            Po południu, na nieszpory, jakie się
 3     1, 10|         Trza zrobić tak... Po południu przyjdzie tu moja, to razem
 4     2, 14|    Rozdział 2~ ~Jakoś o samym południu dzień się nieco rozjaśnił,
 5     2, 24|  pokrzyw polizał.~Zaś o samym południu przyjechał pisarz ze strażnikami
 6     2, 25|    doma nie było, bo zaraz po południu pojechał do kancelarii,
 7     3, 30|  pytał ciekawie.~- A zaraz po południu iść mają...~- Tyle wskórają,
 8     3, 31| zachodzie - tu ciemno...~- Na południu - tu grzeje...~- A wszędy
 9     3, 31|    zapomnieć obrazy.~Zaraz po południu któraś wstąpiła powiedając
10     3, 34|      i poszedł.~Aż dopiero po południu się pokazał, zjadł obiad
11     3, 35|    Rochowa. Jakoś w sobotę po południu, zmiarkowawszy, że wsi nie
12     4, 37|     na chwilę.~Zaś wkrótce po południu nadszedł proboszcz z organistą,
13     4, 42|    kiej skończyli w sobotę po południu, zieloną wiechę zatknął
14     4, 43|     Jasio przyjeżdża jutro po południu! - przywitała ją organiścina
15     4, 45|     do pisania, że dopiero po południu wyrwał się na wieś odwiedzać
16     4, 47|    Zajrzał do niej dopiero po południu, leżała w łóżku całkiem
17     4, 48|    upierze. Ale kto to był po południu z krową?~- Któryś z Modlicy.
18     4, 49|       jaż dopiero w sobotę po południu doprowadzona już do ostatka