Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |      pługa, podrywały się ciężko, padały zaraz na zorane zagony i
 2     1, 4 |       purpury, fioletu niby tęcza padały na jego twarz i głowę, całkiem
 3     1, 5 |       krwawe łzy umarłego lata, i padały ciężko na ziemię.~- A co
 4     1, 7 |      główki jako te kule raz wraz padały na płachtę i stożyły się
 5     1, 8 |         że bryzgi rozbite w pianę padały na środek drogi i nierzadko
 6     1, 10| gdzieniegdzie błyskały już okna i padały na wodę długie, porwane,
 7     2, 21|         czasami z takim trzaskiem padały chojary, iż się wydawało,
 8     2, 23|       ziemią świętą, a spojrzenia padały kieby ten ciężki, rodny
 9     2, 24|        wznosił ręce, i słowa jego padały na głowy kiej kamienie i
10     2, 25|       zimny i przemglony; co dnia padały deszcze ze śniegiem, co
11     2, 25|         drugiego jako te kamienie padały na dno pamięci, boć każden
12     2, 25|    zawzięcie i zajadle, że drzewa padały jedne po drugich, poręba
13     2, 25|     drugie, trzecie, dziesiąte...~Padały sosny ogromne, już od starości
14     2, 25|          od starości ozieleniałe, padały jedle, kieby w zgrzebne
15     2, 25|      zgrzebne kapoty przyodziane, padały świerki rozłożyste, padały
16     2, 25|        padały świerki rozłożyste, padały i dęby bure, brodami siwych
17     2, 25|         Las marł z jękiem, drzewa padały ciężko jako te chłopy w
18     4, 37|          Ciężkie, łacińskie słowa padały kiej grudy przemarzłej ziemi,