Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |             we świat, po proszonym.~Niewiela mi potrza, to se u dobrych
 2     1, 4 |          wrzawę czynił brzękadłami.~Niewiela ludzi tańcowało, ale tak
 3     1, 8 |           wsi całej.~Że roboty było niewiela i niepilne, a ludzie siedzieli
 4     1, 11|        gadał Jambroży, juści, że go niewiela słuchali, bo kużden mówił
 5     2, 13|     obrządziła gospodarstwo; juści, niewiela tego było; krowa, jałowica,
 6     2, 13|             opuścił coś niecoś, ale niewiela, bo po prawdzie krowa była
 7     2, 16|         wychodziły chłopy dębickie, niewiela ich było, a każdy z osobna
 8     2, 19|            witał, bo i równych było niewiela, jako że co najpierwsi u
 9     2, 22| gdzieniegdzie i kółko warczało, ale niewiela, bo nie dowierzały zbytnio
10     2, 25|      Gołębie Mateusz im przewodził, niewiela ich, było, jeno że starczyli
11     3, 29|      dobrości? czym? - biadoliła.~- Niewiela możem, wszędy bieda, ale
12     3, 32|           rozglądając się dokoła:~- Niewiela dzisiaj gospodyń w polu
13     3, 33|          spod porozrywanej koszuli. Niewiela go już bolało, ale co trocha
14     3, 34|        księdzem pokazał się na wsi. Niewiela ludzi kręciło się w obejściach,
15     3, 36|             leżały chude i krótkie, niewiela chroniąc od spieki, duszno
16     4, 37|            Ale i dobrości też nażył niewiela.~- Któż to jej zażywa do
17     4, 40|        prawie same oziminy i bez to niewiela ludzi spotykał po drodze,
18     4, 49|          Jagusię i lipeckie sprawy.~Niewiela się jednak wywiedział, bo