Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |     bielone ściany, po których i muchy łazić poczynały; wyciągał
 2     1, 4 |       wykrzykiwać~- Tańcują kiej muchy w smole! Jewka, a ruchajże
 3     1, 12|           w których trzepały się muchy z sennym, omdlałym brzękiem.~
 4     3, 27|       dogrzewało galanto, że już muchy wyłaziły na ogrzane ściany,
 5     3, 30|     ciepło się podnosiło, że już muchy brzęczały po szybach, jaskółki
 6     3, 33|         niźli skwarków.~- Już mu muchy szkodzą! jaki przebierny!
 7     3, 34|           czasem pies warknął na muchy, a niekiedy rozświegotane
 8     3, 35|      Oganiał się jeszcze kiej od muchy uprzykrzonej, nie przestając
 9     3, 36|        usypiającą przędzą, jedne muchy, co brzęczały koło ludzi.~
10     3, 36| zielonawy, senny mrok, brzęczały muchy i Łapa, warujący przy gospodarzu,
11     4, 37|          lękliwie, to niesły się muchy, przypełzały żuczki i wszelaki
12     4, 38|     gryzły się i kwiczały, że to muchy były dzisia barzej naprzykrzone,
13     4, 41|          ruchać się było ciężko. Muchy jeno kręciły się z brzękiem
14     4, 41|          odzipnął, że przy tym i muchy, od których roiły się ściany,
15     4, 41|      dalej po swojemu, spędzając muchy z ciasta i bierąc się do
16     4, 47|         było mu gorąco, nudnie i muchy tak cięły zapamiętale, że
17     4, 47|        niby trusia. W izbie jeno muchy brzęczały, gdyż ludzie snuli
18     4, 48|      głowy, Jagustynka odganiała muchy wielką gałęzią, jałowcowy