Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |    Krowy trza wypędzać.~Witek mamrotał coś, bronił się, przykładał
 2     1, 3 |  dziedzicową twarz na sądzie, mamrotał: "...Świnia matczyna, biała
 3     1, 5 |        kiwał głową, cosik tam mamrotał pod nosem i tak się zawziął,
 4     1, 6 |   słomą.~Szymek przywstydzony mamrotał coś pod nosem, skrobał się
 5     1, 12|      aż przecknął.~- Czego? - mamrotał przez sen.~- Wody! Tak me
 6     2, 15|      całych portek nie pokażą mamrotał wciąż Mateusz. '~- Do was
 7     3, 34|      nabrzmiałe żywicą słoje, mamrotał:~- Tylachnaś, a dali ci
 8     3, 36|      jakiś dziwny, matyjasił, mamrotał cięgiem, zrywał się z pościeli,
 9     4, 37|  człowieczej szczęśliwości! - mamrotał rozdziewając zmarłego. -
10     4, 37|     garnek rozbity zadzwoni - mamrotał płaczliwie. - Jakże, toż
11     4, 38|  zrobi, choć z jajka uleje! - mamrotał Sikora, jaże go Kłąb trącał,
12     4, 42|       opuszczę, póki życia! - mamrotał ściągając kożuch na rozmamlane
13     4, 42|       i wyrzekania ! Loboga !~Mamrotał przypinając się do roboty,
14     4, 42|    się, na złość się spiję! - mamrotał biegnąć przez wieś do Mateuszowej
15     4, 45|       jesteś mocny jak kuń! - mamrotał zachętliwie. - Nuchim, nu,
16     4, 45| wzburzony.~- Psie nasienie! - mamrotał gniewnie. - Jaśnie pany,
17     4, 48|       jeden Jambroż cosik tam mamrotał z książki przy zmarłej,
18     4, 49|       niespodzianie, pacierze mamrotał, ale i przemyślnie, od niechcenia