Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |      zsuwało za czarne, wysokie lasy. Mrok gęstniał i pełzał
 2     1, 3 |   wzgórza, na których czerniały lasy.~Boryna, że go ta cisza
 3     1, 3 |        już było przetoczyło nad lasy, świeciło im prosto w twarze,
 4     1, 7 |         nimi też wsie i pola, i lasy.... Ze sto mil trza iść
 5     1, 9 | kołowały nad polami, opadały na lasy, wieszały się na nagich
 6     1, 11|    widziały się jak na dłoni, a lasy się przysunęły, że i poniektóre
 7     1, 11|         rozłogi szerokie, za te lasy dalekie, we świat wszystek
 8     2, 13|        jakby chyłkiem na bory i lasy, niebo się przecierało,
 9     2, 13|      było nieba od ziemi; jedne lasy modrzały niecoś z bielm,
10     2, 16|         oczy poniesą, na bory i lasy.~- Co on tam, chudziak,
11     2, 25|     Pańskiego czekaj!~- Odebrać lasy, odebrać ziemię! Nie dać
12     3, 26|   dojrzeć, stały sinym wiankiem lasy i rozlewały się pola nieprzejrzane,
13     4, 40| szydziła Hanka.~- Nie każdy tak łasy na robotę jako wy!~- Bo
14     4, 43|       już przetoczyła na bory i lasy, pokazało się słońce, po
15     4, 45|     pszczółki fiut... na bory i lasy. A jeden rój ukradł mi młynarz!
16     4, 49|         wsi, wypędzić na bory i lasy, kiej tę zarazę!~- Wypędzić !
17     4, 49|        byki zjuszone, rypnęły w lasy zwarte, rozchybotane i wniebogłosy
18     4, 49|        wieś i pola wszystkie, i lasy.~Dziad podniósł się, spędził