Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |               białą, pełną pierś i z trwogą niezmierną spoglądała na
 2     1, 9 |           odmawiane za zmarłych...~Z trwogą wysuwano się przed domy,
 3     1, 9 |           wysuwano się przed domy, z trwogą nasłuchiwano szumów drzew,
 4     1, 9 |         nasłuchiwano szumów drzew, z trwogą patrzano w okna, czy nie
 5     2, 14|   przeglądała pod światło ze czcią i trwogą jakąś.~- Jak to na nim wyciśnięte
 6     2, 16|            że ścisnęła się jej dusza trwogą i współczuciem, a łzy same
 7     2, 21|              w zaspach, a szła gnana trwogą o dzieci, która wstała w
 8     2, 22|              z miejsca, opadli nagłą trwogą.~- Kto o czym baje, temu
 9     2, 23|              ktosik uderzył w dzwon, trwoga zaszarpała serca, a łuna
10     2, 24| niewytłumaczonym strachem.~Z głęboką trwogą spozierał na rozbłysłe okna,
11     2, 25|        pługami ruszą na pola, więc z trwogą tym większą spoglądano na
12     2, 25|    niepomiernie, niepokój, a złość i trwoga zarazem opanowywała naród
13     2, 25|              ale musiał otworzyć i z trwogą patrzył na walącą się ciżbę,
14     2, 25|            ciężko, oprzędzając dusze trwogą, niepokojem i strasznymi
15     3, 27|          grzbiet. Patrzali w niego z trwogą czekając, co powie.~- Jęczmiona
16     3, 28|               Ale mimo tego żarła ją trwoga o niego niemała. Przewiadywała
17     3, 30|            zabity! Złodzieje pewnie!~Trwoga powiała nad nimi.~- A dyć
18     3, 31|            jak ten wilk kiele owiec.~Trwoga wionęła przez serca, że
19     3, 31|          Jednako i to nie pomogło, a trwoga jeszcze barzej urosła, gdyż
20     3, 33|            może go już puszczają?...~Trwoga chwytała ją za gardło, nogi
21     4, 39|           Może o Antku! - szepnęła z trwogą, biorąc papier przez zapaskę.~-
22     4, 43|            deszcz lał jak z cebra.~Z trwogą wyzierano na świat, tu i
23     4, 46|         słuchali z zapartym tchem, z trwogą i radością zarazem, przyjmując
24     4, 48|            Zaduch był w izbie i taką trwogą przejmowała go ta żółta,