Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |         też swatów, posyłać... - zaśmiała się.~Boryna powstał prędko,
 2     1, 7 |       słuchała, podniesła głowę, zaśmiała się urągliwie i powiada:~-
 3     2, 17|          najlepiej przy graniu - zaśmiała się Jagustynka.~Ale skrzypki
 4     3, 26|    świętują se chłopy aż miło! - zaśmiała się urągliwie, a złe jej
 5     3, 28|      Dziwujesz się wieprzkowi? - zaśmiała się Jagustynka. ~- Nie mogliście
 6     3, 28|        to ma grubą, że szukać! - zaśmiała się stara podsuwając mu
 7     3, 31|          Szukaj wiatru w polu! - zaśmiała się Jagustynka.~- Pewnie
 8     3, 32|         pokładankę po kopcach! - zaśmiała się Józka do wchodzącego
 9     3, 33|             Zawdy taką mówicie - zaśmiała się wzgardliwie.~Ciepnął
10     4, 38|     jakby uciekając, a Płoszkowa zaśmiała się cicho:~- Niby to ślepa,
11     4, 39|     gorzałki, to może wyjdzie! - zaśmiała się organiścina, siedząca
12     4, 40|        mu to poniesie brzucho! - zaśmiała się Jagustynka. - Sam go
13     4, 42|     Chwała Bogu, co nie twoje! - zaśmiała się urągliwie. - A spij
14     4, 45|         przygodzie ktoś drugi! - zaśmiała się tak domyślnie, że jęły
15     4, 45|   wyrozumieć!~- Chcielibyście! - zaśmiała się pobłażliwie. - Abo to
16     4, 46|       was zapisywały do wojska - zaśmiała się skrzekliwie, ale żadna
17     4, 48| ciekawością.~- A bo mi wesoło! - zaśmiała się, jaże zagrały jej białe