Tom, Rozdzial

 1     1, 3 | chłopak wił się kiej piskorz i wrzeszczał:~- Nie bijta! Loboga! Zabije
 2     1, 10|      bo się o swoje upomina! - wrzeszczał coraz mocniej Antek.~- Chcecie,
 3     2, 15|  prędko.~- Schodzi, wciągać! - wrzeszczał chłop od pił.~- Prędzej
 4     2, 15|     stójcie, bo i piły staną - wrzeszczał Mateusz.~- Hale, głupi,
 5     2, 15|   podniósł się, bo już Mateusz wrzeszczał za ścianą:~- Wychodźta,
 6     2, 24|  jeszcze śmią bronić takiego - wrzeszczał groźnie. - Zaraza z takiego
 7     2, 25|        jakowyś pyskacz, któren wrzeszczał najgłośniej i pomstował,
 8     2, 25|      do mnie, nie dawać się! - wrzeszczał Boryna, bo naród już się
 9     3, 32| skrobała ziemniaki, a dzieciak wrzeszczał wniebogłosy mimo zabawiań
10     3, 33|     się chwytał i przeraźliwie wrzeszczał:~- Laboga, nie zdzierżę!
11     3, 33|       porządku ani za grosz! - wrzeszczał, ale Tereska ustępowała
12     3, 34|    wpół ujmował i z całej mocy wrzeszczał:~- Jeno ostro, chłopcy,
13     3, 35|     bele łachmytkiem z urzędu.~Wrzeszczał, że stropili się taką zuchwałością
14     3, 36|        a to prędko chodźcie! - wrzeszczał już z dala.~- Co się stało?
15     4, 44|       to jego słuchać będziem! wrzeszczał Antek.~- Ty kto takoj? -
16     4, 45|         przydzwaniał zajadle i wrzeszczał; obiegli plac parę razy
17     4, 45|  podkurzyć, to się uspokoją! - wrzeszczał zgorączkowany, nie przestając