Tom, Rozdzial

 1     2, 18|      jeno, że mleko strzykało na wełniak i na ziemię. Gorąc ją objął
 2     2, 19|    dzisiaj kiej na jakie wesele; wełniak wdziała gorącożółty w zielone
 3     3, 27|       Borynowej chałupy Hanka, w wełniak jeno przyodziana i jakąś
 4     3, 29|      tylko piętnaście złotych, a wełniak całkiem nowy! Tak mi potrza
 5     3, 29|          ze trzydzieści złotych! Wełniak nowiutki ma całe siedm łokci
 6     3, 29|        mrużyć.~- Śliczności, nie wełniak! Wielka szkoda, ale cóż?...
 7     3, 29|         potrzeba!~Zwijała prędko wełniak odwracając twarz jakby zawstydzona.~-
 8     3, 29|       robią, to przejrzeć łacno. Wełniak przedaje ostatni, by Mateuszowi
 9     3, 30|          tęsknie na pola.~- Nowy wełniak ma dzisiaj! - szepnęła z
10     3, 30|   robocie rucha, to dziw się jej wełniak nie rozpęknie...~Chciał
11     3, 32|        gdzieniegdzie czerwieniał wełniak, lebo białe kapoty mgliły
12     3, 33|         strzykasz ano mlekiem na wełniak.~Kwardy był dzisiaj i przez
13     3, 35|       pod olszą.~Spuściła prędko wełniak na kolana i spojrzała na
14     3, 36|          nadziewając przez głowę wełniak.~- Za trzy dni dopiero go
15     4, 40|   opamiętała, opuściła podkasany wełniak i chocia ją ponosiło, chocia
16     4, 45| śpiesznie chowając bose nogi pod wełniak.~Ale i Jasio był zmieszany,
17     4, 47|       ręki, í nową koszulę, suty wełniak, czepek bujnie ururkowany