Tom, Rozdzial

 1     2, 15|     progu stanął, a blady jak trup z zaciśniętymi pięściami,
 2     2, 23|      przygięty, straszny kiej trup, czatował z widłami w ręku.~ ~. . . . . . . . . . .~
 3     2, 24|     od męki i leżała jako ten trup nagi, śmiercią swoją okropny.
 4     2, 25| pozlepianym włosem, siny kiej trup, okropny jakiś a tak nadludzko
 5     3, 27|      wozie Antka żywego: jako trup był siny, okrwawiony, zgoła
 6     3, 29| Bylica, skurczony i siny kiej trup, obchodził wciąż rumowiska
 7     3, 33|  sfrasowani i pełni zgrozy.~- Trup ci tam leży, a nie żywy
 8     3, 36|       całe godziny leżał kiej trup. Siedziała przy nim kowalowa
 9     4, 37|   wszelakie pomoce i zabiegi, trup ci to był jeno, zimny trup
10     4, 37|    trup ci to był jeno, zimny trup człowieczy.~Srogi lament
11     4, 37|      Pańskim, a jeno ten jego trup lichy, ta człowiecza zewłoka,
12     4, 45|   opadł na taczki, blady kiej trup i ledwie dyszący.~Antek
13     4, 45|       zalegała w poprzek kiej trup. Cichuśko było, rzeźwo i
14     4, 48|       jęczała wlekąc się niby trup za powracającymi do wsi.~-
15     4, 49|      Jagusi? - blady był kiej trup i cały dygotał.~- A wiem,
16     4, 49|  nawet głosu, blada była kiej trup, a w oczach szeroko rozwartych
17     4, 49|      Dominikowa?~- A też kiej trup, jeno przy niej przesiaduje.