Tom, Rozdzial

 1     1, 6 |       rowach, jakby kto ziarnem sypał.~- Józia ! skończycie to
 2     1, 10|        już na świecie.~Zmierzch sypał się na wieś, jako ten popiół
 3     1, 12|     rozśnieżyło na dobre.~Śnieg sypał jakby przez gęste sito,
 4     2, 13|         śnieg dużymi płatami, a sypał gęsty, bo wnet opierzył
 5     2, 13|       ale śnieg nie przestawał, sypał coraz gęściej, suchszy nieco
 6     2, 13|   migotliwy, niepokalany brzask sypał się by ta wełna najbielsza,
 7     2, 14| skrzypiał pod nogami, na ziemię sypał się mrok modrawy, suchy
 8     2, 14|      pod śniegiem, że co chwila sypał się na nią z trąconych gałęzi.~
 9     2, 18|    ruszył z chałupy.~Na ziemię, sypał się pierwszy, ledwie dojrzany
10     2, 25|   brzask zórz oczerniał czuby i sypał się gdzieniegdzie na śniegi
11     2, 25|       głowami, szumiał sennie i sypał na nich rosisty opad osędzielizny,
12     3, 29|        wolna, zmierzch cichuśko sypał się na ziemię zatapiając
13     3, 31|       baraszkując.~Mrok się już sypał, zorze gasły, jeno wody
14     4, 38|    dokoła niego, a częsty grosz sypał mu się do czapy.~Hanka przystanęła
15     4, 40| niepojęte.~Był na jawie, a śpik sypał mu w oczy makiem i wodził
16     4, 45|     jeno w tej upalnej cichości sypał się niekiedy chrzęst obwisłych
17     4, 49| oślepiającej jasności.~Niekiedy sypał rzadki grad trzeszcząc po