Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |          skrzybiąc mocno o wręby i spozierając czasami przed się na staw -
 2     1, 4 |           się zatrzymał bezradnie, spozierając nieśmiało w okna i w sień,
 3     2, 20|            Stary długo deliberował spozierając pilnie na wójta, kredą se
 4     2, 21|          odsłoniła z twarzy chustę spozierając mu prosto w oczy bez dawnego
 5     3, 27|        jasne, bujne włosy, smutnie spozierając na wieś, w słońcu już całą
 6     3, 27| naprzeciwko Pietrka.~Jedli z wolna spozierając niekiedy spod łbów.~Darmo
 7     4, 37|        wrotniach stodoły.~Milczała spozierając trwożnie na czarne wieko.~-
 8     4, 37|         naród się skłębił i cisnął spozierając trwożnie w ten dół żółtawy
 9     4, 37|            skrobiąc się po łbach a spozierając po sobie znacząco, że widząc,
10     4, 42|           pod ścianą i popłakiwała spozierając na białe ściany Lipiec,
11     4, 43|      niemało, ze smutnawą nadzieją spozierając w każden zachód, czy nie
12     4, 44|      osobna, zadzierzyście a hardo spozierając na chłopów, choć to biedota
13     4, 44|          coraz gęściej, cierpliwie spozierając na pustą jeszcze drogę.~
14     4, 44|       siarczyściej a niecierpliwie spozierając na pisarzowe okna, bo ktoś
15     4, 44|            I odszedł wolno ku wsi, spozierając na strażników kiej wilk
16     4, 44|            stali jakby podrętwieli spozierając po sobie niemo i bezradnie,
17     4, 47|          jak cienie, trwożnie jeno spozierając na Jagatę... Leżała z różańcem