Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |       taka krowa! A to człowiek ruszyć się z domu nie może, bo
 2     1, 5 |            Przed świtaniem trza ruszyć!~- Juści, że nie później -
 3     1, 10|      nie ugodzi, to ani chojaka ruszyć nie damy ! .~- Jak to?... -
 4     2, 14|       jej wrosły nogi w lód, że ruszyć się nie mogła ni oderwać
 5     2, 16|         radości, nie śmiała się ruszyć, nie śmiała spojrzeć po
 6     2, 18|    wykrztusiła ni słowa więcej, ruszyć się nie mogła, pomyśleć
 7     2, 20|          ale bociek się nie dał ruszyć, przekręcił szyję i boczkiem,
 8     2, 22|    wszyscy nasłuchując, a bojąc ruszyć się z miejsca, opadli nagłą
 9     2, 24|      ani myśleć było o wyjściu, ruszyć się nawet nie mógł przyparty
10     2, 24| zagradzała go zewsząd, że jakby ruszyć się nie mógł i wyrwać z
11     2, 25|          aby się nie ważył lasu ruszyć, póki sądy nie oddadzą,
12     3, 27|       gnojówce i ani chciał się ruszyć.~- Nie dawaj mu już dzisiaj
13     3, 30|  przestojała, nim się poredziła ruszyć z miejsca.~- Urzekł me czy
14     3, 34|   budować, nie damy krokiem się ruszyć za pola. Zobaczycie, czy
15     3, 35|    siedziała już gromada.~Mieli ruszyć w kilkunastu gospodarzy
16     4, 39|     zrobią. Nawet kołka z płotu ruszyć nie dam, póki wszystkiego
17     4, 48|         mama nie pozwala mi się ruszyć z domu! Przecież to mama