Tom, Rozdzial

 1     2, 13|       na drogach, wrzaski się podniesły w opłotkach, krzyczeli a
 2     2, 25|     wszystkie chałupy, dzieci podniesły niemały wrzask, kobiety
 3     2, 25|      było jak najlepiej, baby podniesły krzyk i zaczęły bezładnie
 4     2, 25|    podłodze kijem wyłuskiwał.~Podniesły się wrzaski nieludzkie,
 5     3, 31|   dzieci zaś jak zawdy wrzask podniesły, otaczając przybyłych.~I
 6     3, 31|       drzewa, zabełtały wody, podniesły się ludzkie głosy i wiater
 7     3, 32|       cieniuśkie głosy kobiet podniesły się jękliwym chórem, że
 8     3, 32|  przywitaniach nowe gwary się podniesły i nowe radoście rozpierały
 9     3, 33|     jakieś niedalekie wrzaski podniesły ją na nogi.~Jakby przed
10     3, 33|       psy jęły szczekać, baby podniesły lamenty, tłocząc się dokoła
11     3, 33|       śmiechu, jeno Kłębianki podniesły wrzask na niego, że stary
12     3, 35|    kamienie chwytało, kobiety podniesły wrzask. ~- Niech no który
13     4, 37|    wytrząchał, że szlochy się podniesły dokoła, naród zapłakał i
14     4, 38|       wolna odpływał i dziady podniesły jękliwe głosy, a całym chórem
15     4, 38| uspokoiły, jeno co tam dzieci podniesły wrzaski kajś niekaj i konie
16     4, 44|  jutro wrócili pańszczyznę! - podniesły się wołania.~- Grzela powieda -
17     4, 44|   ubier, a w całym domu znowu podniesły się wrzaski pisarzowej,