Tom, Rozdzial

 1     1, 4 |         dobry!... Boć cała wieś: i parobki, i gospodarze, i wszystkie,
 2     1, 5 |     biedniejsi, szły kobiety, szły parobki i dziewczyny, i komornicy
 3     1, 6 |           i morgów ma tyla, że się parobki śpieszą.~- Będą się i do
 4     1, 7 |          się nie przejaśnia, a jak parobki, to żeby na ganku pogzić
 5     1, 7 |       kolana a rzucały ramionami , parobki przytupywali raz w raz i
 6     1, 8 |     uciecha - zauważył wójt, że to parobki żałosne miny mieli i poglądali
 7     1, 11| najbardziej.~- A bo to nie grzech! Parobki pod wąsem, Szymek ma już
 8     2, 19|      wzdeno od ziemniaków!~Galante parobki !~Sosze ślina z gęby cieknie,
 9     2, 19|      kompanii nie trzymają. Sielne parobki, rozmowne, mądrale, przemyślne,
10     2, 19|           cóż znaczymy, tyle co te parobki! - unosił się Płoszka.~-
11     2, 25|             innego! rada byś, bych parobki za tobą ganiały kiej te
12     2, 25|            Kobus, to Kozłowa, to i parobki niektóre zaczęli szemrać
13     2, 25|          jak komu popadło, chłopy, parobki, kobiety, dzieci nawet co
14     3, 30|            chudych przekpiwają się parobki.~- Zaśby nie! dzieucha musi
15     3, 30|   dobrodzieja, bo tak po inne roki parobki poczynały. Śmiało weszli
16     3, 30|             a poczynają sobie niby parobki.~Pod zachód się już miało,
17     3, 34|   wszystkie najprzedniejsze we wsi parobki, same rodowe, gospodarskie