Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |             lamentacje dziadów albo ostre, przenikające piszczałki
 2     1, 10|       tężała, powietrze czyniło się ostre, rzeźwe jak przed przymrozkiem
 3     2, 13|   mieszkania Stachów, rozbrzmiewały ostre głosy kłótni, wyrzekań i
 4     2, 14|          biegnący ni na szczypiące, ostre zimno. Przywarła oczami
 5     2, 16|      kawałku w gębule, na szerokie, ostre ozory.~- A koniom to nie
 6     2, 21|          łkania, to chichoty, to te ostre, suche poświsty topoli kołyszących
 7     2, 21|  niebieskich, wypłakanych tliło się ostre zarzewie czującej mocno
 8     2, 22|          chyci zębami trawy, to ino ostre kamienie przegryza trawa
 9     2, 25|         gdzie trzeba było, to słowo ostre, że już w końcu jeden drugiego
10     2, 25| potrzaskanego, w nozdrzach wierciło ostre, rzeźwe powietrze, a tak
11     3, 28|         które ją bodły kiej te noże ostre, poleciała śpiesznie do
12     3, 30|      stojało za progiem i w mrokach ostre kły szczerzyło, że niejedną
13     3, 32|        złymi ozorami kieby przez te ostre ciernie...~Grzelowa spróbowała
14     3, 32|   przyskakiwały do siebie kiej noże ostre, a zaciśnięte nieme usta
15     3, 33|          zaś bieda ma długie nogi a ostre pazury, to Grzela z krzywą
16     4, 44|       najżarliwiej, nie zważając na ostre przycinki Grzelowych stronników,
17     4, 45|             za nią babie spojrzenia ostre kiej pazury i jadowite kieby