Tom, Rozdzial

 1     3, 29|         medytowali, jak by tu co niebądź wydobyć z zawalonej izby,
 2     3, 31| dziękowało, przegryzając jeno co niebądź naprędce, a insi z pośpiechem
 3     3, 33|        się wypierając, jakoby co niebądź widzieli, zaś niejeden radził
 4     3, 34|     chłopaki, wymyśliły sobie co niebądź la zabawy. Żadnych zabitych
 5     3, 34| gospodarka!~- I niechby dodał co niebądź krzaków na opał.~- A za
 6     3, 35|          rzec, zamruczał jeno co niebądź i zamilkł.~Na swoją stronę
 7     4, 38|  poleciał.~Pogadywali jeszcze co niebądź, szczególniej Szymek roił
 8     4, 39|        nie pozwolę! Weźmiecie co niebądź, a potem powiedzą, żem pół
 9     4, 39|          Mnie ta z tego dacie co niebądź, jakąś kruszynę. I nie bojajcie
10     4, 41|          gdy się jeno ruszyło co niebądź kajś pod wsią, zawracał
11     4, 44|         cieniach ni przegryźć co niebądź, gdy sołtysi jęli nawoływać,
12     4, 45|         tera wyciągnąć choćby co niebądź od chłopów...~Strażnik jeno
13     4, 45|       ani postało w głowie jakie niebądź posądzenie; zdziwił się
14     4, 45|     często gęsto i przynosiła co niebądź; to gruszek, to jagódek,
15     4, 49|          Próżniaki wymyślą se co niebądź i roztrząsają se la zabawy! -
16     4, 49|          Ratuj, Antek, poradź co niebądź. Laboga, już mi się we łbie
17     4, 49|    jednak wywiedział, bo go czym niebądź i niechętliwie zbywali.~