Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |       na pustych drogach leżało milczenie, a w odartych z liści sadach
 2     1, 7 |     wielce był utrudzon.~Głuche milczenie zaległo izbę. Rozważali
 3     1, 9 |       cmentarz głuche i ciężkie milczenie, że ino drzewa szumiały
 4     1, 9 |       śpiewy dziadów umilkły... milczenie uroczyste a pełne dziwnych
 5     1, 10|    głuche, ciężkie, niepokojące milczenie...~Przed chałupą i na ganku
 6     1, 10|   ledwie i zdzierżał....~Długie milczenie zaległo izbę, że ino te
 7     2, 13|        oknem obierał ziemniaki.~Milczenie przykre, niepokojące, przesycone
 8     2, 18|         Jagusia, że ciężyło jej milczenie i te jego szpiegujące oczy
 9     2, 22|       minie."~Długie a głębokie milczenie padło na wszystkich, każden
10     2, 23|    kości, groźny warkot i znowu milczenie głębokie a niepokojące zaległo
11     2, 24|    chłód i głębokie, modlitewne milczenie, msza cicha już się odprawiała
12     3, 26|       opadło ich głuche, martwe milczenie. - Gdzie to po inne roki,
13     3, 28|    dodała ciszej, jakby grożąc.~Milczenie padło na izbę. Jambroż zakręcił
14     3, 30|       się powlókł wolno, głuche milczenie zaległo drogi, ni gwarów
15     3, 30|        kiej oczy snem zwierane; milczenie, przejęte cichuśkim dygotaniem
16     4, 44| pozdejmowali kapelusze, zaległo milczenie, wójt z pisarzem przypadli
17     4, 46|        jej zawzięte, wzgardliwe milczenie, więc jeno rzekł z przekąsem:~-