Tom, Rozdzial

 1     1, 10|      się.~Bez krzyków już, bez kłótni, bez sprzeciwiań pakowali
 2     2, 13|      rozbrzmiewały ostre głosy kłótni, wyrzekań i piski dziecińskie,
 3     2, 20|      nie będzie już powodów do kłótni i odgrażań...~- Nie, żebym
 4     2, 25|       a nieraz te dnie swarów, kłótni tak się jej przykrzyły,
 5     3, 27|        dzień nie przeszedł bez kłótni a srogich pomstowań.~Powiadają:
 6     3, 27|    była Hanka zawżdy gotowa do kłótni, szła ciągła wojna, że już
 7     3, 28|   cisnęła się naprzód kieby do kłótni, ale dała spokój, zakręciła
 8     3, 28| przylecieć kowal i bez srogiej kłótni się nie ubędzie.~- Ino ich
 9     3, 32|     uciekła z izby.~Ale po tej kłótni ruchać się nie mogła, siadła
10     3, 32|      ślepiami, znowu gotowe do kłótni, do bitki nawet, bych całą
11     3, 33|        świtania trzęsło się od kłótni a wyzwisk, bo co dnia przychodziło
12     3, 34|        to dzień nie mija przez kłótni; zaś wójt broni Dominikowej,
13     3, 36|        nie brakowało swarów ni kłótni i wyrzekań. Może jeszcze
14     4, 39|     Żeby mi nie było swarów ni kłótni, bo z ambony wypomnę! Nieboszczyk
15     4, 39|  Cichota, kobiety! Tylko przez kłótni, poniechaj, Magduś! Kto
16     4, 41|    niecierpliwiej, nasłuchując kłótni, bo Hanka już wykrzykiwała
17     4, 43|        boć nie obeszło się bez kłótni a sprzeciwieństw, ale w