Tom, Rozdzial

 1     2, 17|         albo zły nagabywał i do grzechu sposobił.~O dużym już dniu
 2     2, 17| tchnieniem ciepła...~Ale strach grzechu przeważył jeszcze, że zmogła
 3     2, 17|       że spostrzegą... bała się grzechu... powstrzymywała się całą
 4     2, 20| starszych, pacierze odmawiali i grzechu się strzegli, bo zły na
 5     2, 20|      Bogu gorąco dziękujcie, że grzechu większego tam nie było,
 6     2, 24|        strasznego, śmiertelnego grzechu. Kobiety ją ano wzięły na
 7     2, 25|       jakaś zgroza śmiertelnego grzechu, że nieraz słuchając jego
 8     3, 34|    jakby niechcący:~- Jagna bez grzechu nie jest, ale wójt najwinniejszy.~-
 9     3, 35|        skusił i przyniewolił do grzechu, a już najbardziej winien
10     4, 39|          mówię, niczego, kromie grzechu i obrazy boskiej. A o kościele
11     4, 40|       wyrwany.~- Jak każde złe! Grzechu ano nikt nie posiewa, a
12     4, 40|         plenny! Moiściewy! póki grzechu, póty i człowieka. Przeciech
13     4, 40|        Przeciech powiadają: bez grzechu nie byłoby śmiechu, albo
14     4, 41| przekąsem: ~- Zniewoliłeś me do grzechu, to rozumiesz, com już do
15     4, 46|        się dają i do jakiego to grzechu i zgorszenia może ich zły
16     4, 47|          po coś me przywiódł do grzechu?~- Cała wieś tu się zleci,
17     4, 49|    księdza chciała przywieść do grzechu! Jezu, bądź nam miłościwy!~-