Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |         kiej jałowica, biała na gębie, a ślepie to ma rychtyk
 2     1, 2 |    pękają... a piękna, biała na gębie, a urodna kiej jałowica.~-
 3     1, 5 |          bo od rana jakby nic w gębie nie miał.~- Jakże gadać?
 4     1, 9 |   organisty, zapomniał języka w gębie... Jakże, gospodarze sami;
 5     1, 11|         jadło pokrzywą ci się w gębie wyda! - Cierp przeto i dufaj
 6     1, 12|      jucha, jakby miał kluski w gębie... księża kobyła po wodę
 7     1, 12|      Jakże... urodna, piękna na gębie, kieby jaka pani dworska!~-
 8     2, 15|        świdrem patrzała, ale na gębie gładka, kiej bochen, którego
 9     2, 16|         wielce urodne, białe na gębie, świergotliwe, wiedli w
10     2, 22|   beczka Płoszkowa, czerwona na gębie, spaśna, zestrojona zawdy,
11     2, 22|    czapą wysoką, przysmolony na gębie, że jak Cygan się widział,
12     3, 30| zmieścić i jak najdłużej czuć w gębie smakowitości. Dopiero kiej
13     3, 30|    smukły był, rosły i biały na gębie.~- Jakbyście mnie, Jaguś,
14     3, 31|      Jambroż zapomniał języka w gębie! - zaczęła Jagustynka.~-
15     3, 33|      Mateusz zapomniał języka w gębie.~Wstyd go przejął, poczerwieniał
16     4, 38|      brał, a takie bieluśkie na gębie i tak wcięte w pasie, że
17     4, 45|     rana jeszcze nic nie miał w gębie.~- Naczelnikowi pisarz nie