Tom, Rozdzial

 1     1, 1 |       rzekła:~- Te Paczesie to stare chłopy, że jaże im już kłaki
 2     1, 3 | domostwami, co przysiadły niby stare przekupki nad rynsztokami,
 3     1, 3 |        wsi im ciasno, porządki stare im złe, ubieru nawet wstydzą
 4     1, 5 |      któren znów przysposabiał stare, poślepłe całkiem wywłoki,
 5     1, 9 |         jak matula mówili, a i stare ludzie przytwierdzają...~-
 6     2, 13|     niski pułap wisiał kiej to stare sito podarte, że słomy opajęczonej
 7     2, 14|     śladu, tyla ino, że jakieś stare trepisko czerniało na śniegu,
 8     2, 14|   deski w szczycie, to pogięte stare ściany łupnęły, jakby kto
 9     2, 16|       ino po chałupach całkiem stare, chore albo kaleki.~Już
10     3, 26|      wiośnie do gniazd swoich.~Stare to było, schuchrane, słabe
11     3, 26|    zapaską piszczących gąsiąt, stare zaś z sykiem i gęgotem dyrdały
12     3, 26|  podkarmić i przypilnować, aby stare nie stratowały.~Wybrała
13     3, 26|      te żółciuchne pępuszki, a stare jęły radośnie gęgotać a
14     3, 26|    przy nich pilnie bacząc, bo stare kuły w drobiazg, tratowały
15     3, 31|        odechciało się pogwary; stare jeno się żarły rozwścieklonymi
16     3, 32|        chrzcić nie nadąży...~- Stare, a bają trzy po trzy: dyć
17     3, 33|      przy kapuście wyrzekał na stare sadło.~- Mazią od woza omaścić,
18     4, 40|  trzcin, co poobsiadały kępami stare, zapadłe doły torfowe.~-
19     4, 41|          Pyskacz ścierwa. Wio, stare, wio!~Ale konie ustawały
20     4, 43|     tak żałośnie piukające, że stare z krzykiem wdzierały się
21     4, 45|       ona usiędzie przy nim na stare lata dożywać dni swoich
22     4, 45|       Piętnaście! A mocne, jak stare, już niektóre zarobiły miodem
23     4, 49|    palcami! Taki wstyd na moje stare lata, taki wstyd, mój Jezu -
24     4, 49|         że nawet dzieci, nawet stare i schorzałe, nawet pieski