Tom, Rozdzial

 1     1, 3 |      zajadle, i przeziewał, a że wróble poczęły zlatywać z dachów
 2     1, 12| człowiecze nie chycą.~Ino czasem wróble rozświergotane wrzaskliwą
 3     2, 17|          za drogą, w polu nieco, wróble w nim świerkały i całymi
 4     3, 26|     słońce; za szybami ćwierkały wróble fruwając niekiedy pod nawami
 5     3, 27|       nie było, tyle jeno, co te wróble ćwierkania i świegoty jaskółek
 6     3, 30|      poglądając w puste izby, to wróble stado z wrzaskiem przenosiło
 7     3, 30|     krzykiem na wsze strony kiej wróble. Pogonił za nimi z rozczapierzonymi
 8     3, 31|         progu papierosa kurzył i wróble ziarnem przynęcał.~- A cóż
 9     3, 31|       zażartował, indziej zaś to wróble stado, na zasiany jęczmień
10     3, 32|     Filipki, że pyta, o czym już wróble świergocą.~- Nie rozpuszczajta
11     3, 32|          jakoś i pusto, że nawet wróble nie gnieździły się w dziuplach,
12     4, 38|       zbereźnikom, które jako te wróble obsiadały sztachety, a śmielsze
13     4, 39|        klapiące trzaski kijanek, wróble ćwierkały za oknami, zaś
14     4, 43|          Prawda, ciemno! Wybierz wróble spod kalenicy, piszczą jak
15     4, 45|        za ścianą, pieski zajrzą, wróble wpadną do sieni, słońce
16     4, 45|         obwisłych kłosów, czasem wróble zaćwierkały wśród gałęzi,