Tom, Rozdzial

 1     1, 6 |   Rzekliście!~- Co wiadomo; nie z wiatru wziąłem ani z pomyślunku
 2     2, 14|      północka, a szum cichy jakby wiatru zahuczał nad chałupą.~-
 3     2, 15|          ślad zaciera, żeby nawet wiatru za nim nie złapać i szkody
 4     2, 16|          zadrgał ni nawet poświst wiatru nie zaszeleścił w suchych,
 5     2, 21|          i obetrzeć załzawione od wiatru oczy, potem zaś w dyrdy
 6     2, 21| przykucając na śniegu, głowami od wiatru, kiej to stado kuropatew,
 7     2, 23|      Wilki ozdarły zajączka.~- Od wiatru siedzim, to i nie zwąchały.~-
 8     2, 24|          że cud, prawdziwy cud!~- Wiatru też nie było i w czas spostrzegli.~-
 9     3, 29|       przystawał, chroniąc się od wiatru za grubsze drzewa i jakby
10     3, 29|        przysiadł wnet na pługu od wiatru, jak to ociec robili, i
11     3, 30|        skłębione chmury. Nie było wiatru i ogień wynosił się coraz
12     3, 31|           się w sadzie chwiały od wiatru, zaś przez wywarte drzwi
13     3, 31|      sprowadzić Kozłową.~- Szukaj wiatru w polu! - zaśmiała się Jagustynka.~-
14     3, 31|           Cyganów.~- Hale, szukaj wiatru w polu: kto ukradnie, schowa
15     3, 32|           na miedzy pod tknięciem wiatru i chwieje się ździebko,
16     3, 33|        kamieniami przycisnęłam, a wiatru nie było! Płótno cieniuśkie,