Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |          czując śmierć, uniosła z trudem łeb, zaryczała głucho i...
 2     1, 5 |      rzędów parę, że środkiem i z trudem niemałym a baczeniem można
 3     1, 7 |          po izbie, a on wstawał z trudem i co się już zebrał na czworaki,
 4     2, 18|       gdzieniegdzie już i sanie z trudem torowały sobie drogę, nawet
 5     2, 21| przedzierał, nawet światło jeno z trudem sączyło się przez grubą
 6     2, 22|           baranie ogonem kiwa."~Z trudem się domyślili, iż to ma
 7     3, 26|         ździebko.~Nachyliła się z trudem, dotykając drżącymi, starymi
 8     3, 26|     opłotkach.~Agata wlekła się z trudem, chyżo jeno biegając oczyma,
 9     3, 27|            Powróciła na ganek i z trudem przyklęknąwszy, że to leda
10     3, 28|          rozleciały. Wywarła je z trudem, mocno podparłszy kołkami.~-
11     3, 30|          miodem, bo Hanuś, choć z trudem nieco, ale godnie, po gospodarsku
12     3, 30|      wezmą."~- "Ochfiarną krwią i trudem trza posiewać człowieczą
13     3, 33|       kolanach i znowu z niemałym trudem próbowała odczytywać. Tereska
14     4, 39|           gdyż stara wlekła się z trudem odpoczywając co chwila.~
15     4, 42|         wzgórkach, a kaj niekaj z trudem wynosiła się pokręcona sosenka,
16     4, 49|          odzieży, zaszlochana i z trudem macająca kijem drogę, a