Tom, Rozdzial

 1     1, 9 |       Patrzcie no, a tam się świeci i ludzie jakieś są- zawołał
 2     1, 11|        Pan Jezus nam rzekł i święci apostołowie, co wszystko
 3     1, 11|        Maciej za to ślepiami świeci kiej żbik!~- Kiej to próchno,
 4     1, 12|  bezgrzeszny, i aniołowie, i święci pośpiewują spólnie chwałę
 5     2, 13|   kogo Pan Bóg,~to i wszyscy święci. Starego to robota, starego
 6     2, 16|   sama gwiazda, co i dzisiaj świeci, spłonęła wówczas dla tej
 7     2, 17|    jeno się jej widziało, że święci zstępują z obrazów, że idą
 8     3, 30|  spojrzał na mnie. Słońce mu świeci na łóżko, to je palicami
 9     4, 37|      Potrzebuje nas, to bakę świeci - powiedział Płoszka.~-
10     4, 40|   powiedział:~- Przeciek nie święci garnki lepią, mogę i ja
11     4, 42|   przez okno, co się w izbie święci, krzyknął do Szymka:~- Na
12     4, 44| gromadą przewąchując, co się święci, a do pisarza zachodził,
13     4, 45| pewnikiem przed gorącem...~- Święci Pańscy! co też wam w głowie,
14     4, 45|  Mamusiu kochana! Mamusiu!~- Święci Pańscy! Ady mnie udusisz!
15     4, 45|    będziemy w domu~- A gęsi? Święci Pańscy, znowu w szkodzie!
16     4, 45|    wie, że go aresztowali?~- Święci Pańscy! Aresztowany! i cóż