Tom, Rozdzial

 1     1, 5 |        rozczochrany; jakaś kobieta spała na sienniku w kącie, przykryta
 2     1, 12|           pobiegł do chałupy.~Wieś spała jeszcze na dnie mroków,
 3     2, 15|             choć Hanka jeszcze nie spała zajęta przędzeniem, ale
 4     2, 17|            tej muzyki!~- Ja to bym spała najlepiej przy graniu -
 5     2, 19|        tuliła świat cały, wieś już spała, ani jedno okno nie błyskało
 6     2, 24|       mogła pogorzeć! ~- A tom już spała w najlepsze, a tu Łuka,
 7     2, 24|            Boryną. ~Wieś już dawno spała, cichość objęła świat, bo
 8     2, 24|          niesprawiedliwości, że ni spała przez ten czas, ni jadła,
 9     3, 27|          przebielone.~Wieś jeszcze spała w przyziemnych mrokach utopiona,
10     3, 27|          zakołatało.~Prawie że nie spała tej nocy.~
11     3, 28| przepadłych w nocy. Wieś już dawno spała, wiater jeno hulał po polach
12     3, 30|          cna i połyskujące, a wieś spała w najlepsze.~Nie kwapili
13     3, 30|        Podniesienie, a ona cięgiem spała. Zbudził ją dopiero turkot
14     3, 32|          kręciło.~Wieś jeszcze nie spała, ciche pogwary trzęsły się
15     4, 40|           stoją przez roboty, gnój spala się na kupie, a ten ani
16     4, 42|        wydostał się nad staw.~Wieś spała kiej zabita, nawet pies