Tom, Rozdzial

 1     1, 2 |             odwrócił go i ptak poważnie a śmiesznie zarazem podnosił
 2     1, 2 |      miał będzie - rzekł dziad poważnie, skrobiąc głośno po dnie
 3     1, 4 |       bo to pacierz - upominał poważnie~- Dyć baczę, Kuba, baczę.~-
 4     1, 4 |       ze słoniną.~Jedli wolno, poważnie i w milczeniu, dopiero kiej
 5     1, 7 |  jeszcze za bydłem... - rzekła poważnie stara Wawrzonowa - a bo
 6     1, 8 |    nalał w niego araku i rzekł poważnie: - Słuchajcie, Dominikowa,
 7     1, 8 |      ssie... - dorzucił Szymon poważnie.~- W wasze ręce, matko!~-
 8     1, 11|       wino pijał... - dorzucił poważnie Jambroży, ale cicho, bo
 9     1, 12|    napoi, zasługę ma! - odparł poważnie.~- Naści wody, worku skórzany.~-
10     2, 14|    komina, i pogadywali wolno, poważnie, a stary dorzucał gałązek
11     2, 16|  ogniem, i poradzali z cicha a poważnie.~Potem Jaguś nagotowała
12     2, 17|      pachnące! - szepnął Witek poważnie.~- A prawda, trześnia!~Obstąpili
13     2, 24|        nie wrogiem! - dorzucił poważnie Kłąb.~Zawrzeszczał ich,
14     3, 31| dziecińskich wrzasków! - rzekł poważnie.~- Prawda, że i utrapień
15     3, 33|     kajdany zakują - zakończył poważnie.~- Skąd wziąć na wykup!
16     4, 48|      przecierpiała! - wyrzekła poważnie Jagusia i posłyszawszy sygnaturkę